De weg naar zelfliefde

 

Ik weet nog dat ik een jaar of drie geleden voor het eerst te horen kreeg dat het echt hoog tijd werd om van mezelf te gaan leren houden. Of eigenlijk was het al veel vaker tegen me gezegd, maar toen hoorde ik het pas echt. Pas toen drong tot me door wat er eigenlijk tegen me gezegd werd. En hoe pijnlijk het is dat je hierop gewezen moet worden door een ander.

Mezelf liefhebben… Pfoehhh… Wat een opgave bleek dat te zijn zeg. Een weg zonder einde… En vanochtend was het moment daar. Niet het einde, maar wel een milestone in dit proces. Vanochtend koos ik er voor het eerst met alles in mij voor dat mijn hele lichaam goed is zoals het is. En dan bedoel ik niet door het te zeggen of te denken, want met mijn denklichaam besluiten dat ik mezelf oké vind is iets dat ik al veel eerder kon. Omdat ik had besloten dat dit was hoe het moest zijn.

Maar ik besloot dit met heel mijn hart, mijn lichaam, met mijn wezen. Voelen dat alles aan mij goed is zoals het is. Het is genoeg. Het is precies zoals het moet zijn. En dat niet alleen. Het is zo goed dat ik me besef dat het gevierd mag worden. Gevierd met het leven, met liefde, met de natuur en met de speelsheid die ik in de weg hiernaartoe ontdekte.

Ik ben hier, nu. Ik met mijn zachte, kleine, ronde en lieve lijf. Ik bruis van leven. In elke cel van mijn aardse lichaam.

Ik weet dat mijn weg naar dit moment vandaag er een is om te delen. Te delen met de lieve mens die het wil zien en horen. De weg naar zelfliefde maar ook de weg die leidt naar de zelfhaat, de schaamte, SCHULD en de zelfafwijzing. Het is iets dat ik te delen heb. Wat ik te doen heb. Weet ik. Al een tijdje. Want ik kan het niet helpen om te zien, op te merken hoe mensen vervuld zijn van zelfafwijzing, haat, schaamte, schuld. Mijn hart doet pijn als ik het zie. Ik voel het. Ik voel het collectief. Het klopt niet. Dit is niet wat wij horen te doen.

En als ik dat dan zie dan begint mijn energie te stromen en schieten de ideeën om hiermee iets te gaan doen als paddestoelen uit de grond.

Waarom ik dit nu precies hier schrijf en deel met jou is me niet helemaal duidelijk. Maar dat geeft niet. Dit is wat er uit mijn vingers komt nu. Misschien is het een minuscuul aanzetje tot iets groters in de toekomst. Misschien manifesteert zich iets vanuit dit zaadje. De tijd heeft het antwoord.

En nu… nu vier ik de liefde voor mezelf

Alle liefs

Moedwerk is Ademen

Moedwerk is ademen

 Dit jaar startte ik mijn opleiding tot ademcoach. Ondanks dat ik al weleens had ervaren wat ademhaling kan doen voor ons ben ik verwonderd en geraakt. Wat ademhaling kan brengen is groot en machtig.

De adem is het eerste en het laatste dat we ervaren als we op deze aarde komen. Adem is leven, adem is vrijheid, adem is liefde. Adem is onze natuur, ons medicijn. Een medicijn dat we altijd tot onze beschikking hebben. Als we maar weten hoe.

Adem transporteert emoties, gedachten, donkerte en licht. Ga maar eens na wat er met je adem gebeurd wanneer je zenuwachtig bent om voor een groep te spreken (angst) of wanneer je geëmotioneerd huilt. Wanneer je je kwaad maakt in het verkeer. Of schrikt van iemand die je de weg afsnijdt. Of wat er met je ademhaling gebeurd wanneer je zoveel mogelijk zuurstof en leven door je lijf probeert te pompen tijdens een stevig potje sporten.

Adem stopt en stokt regelmatig in het leven dat wij lijden. Soms tijdelijk maar ook vaak en langdurig.  Er zijn iedere dag zoveel triggers dat onze ademhaling de snelheid van ons leven niet bijhoudt. Dan verleren we wat onze natuurlijke ademhaling is. Dan verzwakken of verstijven de spieren die we nodig hebben voor een goede ademhaling. En daarin slaan we de emoties op die we niet verwerken. Waar we de tijd en ruimte niet voor nemen. En die emoties blijven daar. Die dragen we mee. Soms jarenlang. En dat kan je voelen.

Adem helpt ons te voelen en te zien wat er in ons leeft. Adem is niet alleen ons medicijn maar ook een gids. Adem kan ons ook weer genezen en bevrijden van al die opgeslagen trauma’s en emoties. Als jij weer leert ademen, écht bewust ademen. Dan heb je de rest van je leven een prachtig instrument om je te helpen wanneer het leven je even lijkt te vergeten.

Mijn missie is om dit zo goed mogelijk te leren, zodat ik jou dit kan leren. Zodat jij mij vertrouwd met mijn kennis en ervaring. Dat we samen het proces mogen ingaan. Zo wil ik de wereld een beetje mooier en lichter maken. Dat is wat ik mag en wil doen. Adem en Stem… Mijn missie. Dat voelt zo goed voor mij.